top of page

Info

Hij stapte in ‘De schat van d’n Blauwenhoek’ als decorbouwer maar intussen is Tonnie Aarts in het grote theaterproject dat begin september in ‘De Speultuin’ in Oploo werd opgevoerd ook figurant én chauffeur van een oldtimer A-Ford.“Ja, zo ben ik ook tijdens het stuk mooi bezig. Het zijn allemaal rollen zonder tekst en dat is best te doen.”


Tonnie Aarts bij de 8 meter hoge boortoren, het pronkstuk van de decorbouwers. Voor het oprichten van de boortoren bedacht hij een slim takelsysteem.
Tonnie Aarts bij de 8 meter hoge boortoren, het pronkstuk van de decorbouwers. Voor het oprichten van de boortoren bedacht hij een slim takelsysteem.

Agrariër Tonnie Aarts (68) uit Oploo is technisch handig. “Toen Jos Verschuur van de Regiegroep mij vroeg voor de decorgroep heb ik meteen ‘ja’ gezegd. Zeker toen ik hoorde dat er een boortoren gebouwd moest worden!”


Ervaring met decorbouw had Tonnie al opgedaan bij ‘In de schaduw van de romfabriek’, een eerder stuk van Henny Lenkens. De bouwers vullen elkaar in deskundigheid mooi aan. “Ja, het gaat zo gemakkelijk en het is gezellig.” Een uitdaging vinden ze het ook om de kosten zo laag mogelijk te houden door hergebruik van hout en staal. “En voor de verf hebben we een mooie sponsor gevonden.”


In maart gingen de mannen driftig aan de slag. Ze vonden een geschikt onderstel voor de mobiele boortoren en voor de 8 meter hoge toren vond Tonnie op Marktplaats een TV-mast. Ze reden ervoor naar Werkendam. Twee maanden werkten ze elke woensdag aan hun pronkstuk: Tonnie bedacht een ingenieus takelsysteem; met twee draailieren staat de toren in 2 minuten!

Naast boortoren moesten er ook een bar, kerk en molen worden gebouwd. De ombouw van kerk naar molen, door de decormannen zelf uitgevoerd tijdens het spel, kostte het nodige denkwerk. “Dat hebben we opgelost met een soort bouwpakket en draaimechanisme.”


Naast decorbouwer is Tonnie ook figurant. Een van zijn rollen is die van chauffeur van grootgrondbezitter Adam Roelvink. “Zo’n oldtimer rijdt erg stug. Je moet starten met een choke, aanrijden op de koppeling en het stuurt zwaar. Maar het is wel leuk, ja ik verheug me er echt op.”


Tonnie Aarts is door De MaasDriehoek uitgekozen tot vrijwilliger van de week. Van harte gefeliciteerd Tonnie, dit is je van harte gegund!

Door Arie Cornelissen - Kliknieuws De MaasDriehoek


Afgelopen weekend werden in het openluchttheater in Avonturenpark Oploo de eerste uitvoeringen gegeven van het spektakelstuk De Schat van d’n Blauwenhoek. Het publiek genoot van sterk acteerwerk. De indrukwekkende sfeer bracht hen terug naar vroeger.


Foto: SPG Photos - Stefan Theunissen
Foto: SPG Photos - Stefan Theunissen

In het toneelstuk, gespeeld door Wagenspelgroep Karrespel met 40 extra spelers, dansers en muzikanten, staat de historische boortoren centraal. Ruim een eeuw geleden werd er een jaar lang geboord naar steenkool, ‘het zwarte goud’.


Met knipoog tussen vroeger en nu

Als de eerste muziek klinkt, is het publiek op de halfronde tribune meteen gegrepen. Het lijkt alsof fotoboeken van opa en oma tot leven komen. Boeren hooien op klompen, kinderen spelen en vrouwen kletsen in de eenvoudige sfeer van toen. De kleding klopt tot in de details en het oude dialect is heerlijk herkenbaar. Achter het podium staat een monumentale boerderij, terwijl de maan boven de velden hangt.


De bewoners van Oploo maken zich druk om slachtoffers van de tyfus en om een zware regenval. Hun dagelijkse zorgen worden plots verstoord als een influencer op een e-bike voorbijkomt. Met haar mobieltje in de hand confronteert ze de dorpelingen met onwerkelijke blikken in de toekomst en onbegrepen moderniteiten als Buienradar en TikTok. “Hedde gij kiepe, of zo?”, vraagt een verbaasde boormedewerker. Dit spel tussen vroeger en nu is een sterk punt in het stuk van schrijver Henny en regisseur Jet Lenkens. Met veel humor worden de verschillen duidelijk.

Foto: SPG Photos - Stefan Theunissen
Foto: SPG Photos - Stefan Theunissen

Boortoren zet dorp op z’n kop

Wanneer buurtschap D’n Blauwenhoek te maken krijgt met de komst van een 20 meter hoge boortoren, staat het leven op zijn kop. Er is wantrouwen tegen vernieuwing. “Wat motte mit al die nèijjigheid hier?”, moppert een boer. Een ambitieuze en wat neerbuigende ondernemer wil boren naar ‘het zwarte goud’, terwijl klimaatactivisten dat proberen te verhinderen. De veldwachter, die aan Bromsnor uit Swiebertje doet denken, probeert hen weg te sturen, maar niemand luistert. Juist die parallellen tussen toen en nu maken het stuk boeiend.


Het spel wordt verder versterkt door spitsvondige woordgrappen en leuke dansen. Met een uitstekende timing en opbouw houdt de groep de aandacht tot het eind vast. Als de romantische verwikkelingen rond een ongewenste zwangerschap leiden naar de echte schat van D’n Blauwenhoek, is de cirkel rond.


Onder de titel ‘Géén kolenmijn, géén kuuroord’ heeft schrijver Henny Lenkens een boek uitgebracht over de twee diepboringen die in de vorige eeuw in Oploo plaatsvonden. Het boek is in Oploo alleen nog te koop na afloop van de voorstellingen van ‘De schat van d’n Blauwenhoek’ op woensdag 10 en vrijdag 12 september in ‘De Speultuin’.  


ree

Het rijk geïllustreerde boek (80 pagina’s) beschrijft de geschiedenis van de diepboring naar steenkool die rond 1912 in Oploo plaats vond en die van de diepboring naar warm zouthoudend bronwater als ‘voeding’ voor een kuuroord in 1986.  De boring naar steenkool werd gestaakt bij een diepte van 1150,50 meter toen er nog geen carboon (steenkool) naar boven was gehaald. De boring naar bronwater zou wel slagen, toen op een diepte van 486 meter een eeuwige stroom met zout water van 32 graden Celsius werd gevonden. Na veel politieke schermutselingen bleek er geen draagvlak voor de ontwikkeling van een kuuroord.   


‘Géén kolenmijn, géén kuuroord’ kan na de voorstellingen op 10 en 12 september voor € 15,- worden gekocht in de Parkboerderij (vanaf 22.30 uur). Na 12 september 2025 is het boek uitsluitend verkrijgbaar bij Van Dinter Media in Boxmeer.

bottom of page